Linda

Trots als een pauw, zo zit ze erbij – niet alleen op onze foto. Maar wanneer we naar Linda’s verhaal vragen, blijkt ze niet altijd zo zelfverzekerd te zijn geweest. Linda heeft door zuurstofgebrek bij de geboorte een licht verstandelijke beperking (afgekort: LVB), waardoor ze minder goed mee kan draaien. “De hele maatschappij is zó gehaast, als ik daarin meega met mijn LVB, dan zou ik alleen al van een bezoekje aan een winkel overprikkeld zijn. Eerst probeerde ik het tempo aan te houden van anderen, maar dat lukt me simpelweg niet, mijn hersenen werken nu eenmaal anders. In die tijd werd ik ook depressief, mede doordat ik toen nog niet wist wat er met me aan de hand was en ik dus altijd dacht dat ik minder was dan de rest.”

Linda ging door een zware periode heen die ze zelf omschrijft als ‘een donkere tunnel waar geen licht aan het einde zat’. Gelukkig vond ze op tijd de hulp die ze nodig had en begon ze zichzelf en haar gedrag steeds meer te begrijpen. Dat was nodig om uit haar depressie te komen en haar beperking te accepteren. “Als ik bij de kassa mijn boodschappen afreken, dan duurt dat wat langer. Voordat ik alles weer opgeruimd heb, in mijn tas heb gedaan en mijn portemonnee uit mijn tas heb gepakt, dan zijn we vijf à tien minuten verder en dan staat er best wel een rij. Dan kijken al die mensen me ook wel eens aan van: kan dat niet sneller? Ik vond dat eerst vervelend, maar ik heb geleerd dat ik het rustig in mag pakken en het gewoon op mijn eigen tempo mag doen. Dat scheelt zoveel stress in mijn hoofd.” Dat betekent niet dat die opmerkingen minder hard aankomen, maar Linda weet er wel veel beter mee om te gaan door zich er bewust van te zijn dat die mensen haar niet kennen, dus ook niet kunnen oordelen.

Daarnaast helpt haar werk als ervaringsdeskundige bij MEE West-Brabant Linda met haar beperking te leren leven. En wat ze bij MEE ondertussen allemaal weten, is dat Linda verknocht is aan Blond Amsterdam servies. Vrienden en collega’s zoeken de gekste dingen uit van het merk en geven het haar cadeau. “Ik heb een grote kast thuis staan waar alles van Blond Amsterdam in staat te ‘shinen’, van theekopjes tot een koekjestrommel. Telkens als ik daarnaar kijk, word ik helemaal vrolijk en rustig.” Het opvallende aan Linda is dat ze dan weer oplaadt via een andere weg, namelijk door erop uit te gaan met vrienden. In veel gevallen lukt het iemand met een LVB niet goed om vriendschappen te onderhouden, maar voor Linda lijkt het geen enkel probleem. En als mensen op het terras haar dan raar aankijken? “Dan zeg ik gewoon: ‘Ik ben Linda en ik heb een LVB’. Dat had ik jaren geleden nooit gedurfd, dus daar ben ik best wel trots op!”

Linda hoort bij de Club van Roosendaal.
De club waar jij ook bij hoort.