Spring naar content

Kurt

PTTS, depressie & verslaving

Er zijn weinig mensen die zo veel hebben meegemaakt als Kurt. Hij is een zogenaamd KOPP kind, een kind van ouders met psychische problemen. Zijn vader overleed toen hij nog jong was en zijn moeder kon niet voor hem zorgen, wat voor Kurt zelf uiteindelijk ook resulteerde in flinke psychische problemen. Hij belandde in de GGZ met negen diagnoses, waaronder ADD, borderline, PTSS, depressie en verslaving. ā€œEr werd gezegd dat ik niet meer beter kon worden. Maar ik heb het tegendeel bewezen.ā€

Al die diagnoses maakten het in eerste instantie alleen maar erger voor Kurt. “Als er tegen je wordt gezegd dat je niet meer beter kan worden, geef je al meteen de moed op. Het werd alleen maar erger en erger.” Hij zocht afleiding in drank, drugs en feestjes: een avond met Kurt op stap, was gegarandeerd een te gekke avond die je niet ging vergeten, en dat wist iedereen in zijn omgeving. “Maar toen ik op een gegeven moment nog maar 59 kilo woog en duizenden euroā€™s schuld had, zei ik tegen mezelf dat ik een sukkel wilde worden. Dat waren mensen die huisje boompje beestje hadden, die alles voor elkaar hadden, wat mij maar niet lukte.ā€ Hij ging aan zichzelf werken, maar ook dat ging niet zonder slag of stoten.

Nu, op 50-jarige leeftijd, is hij tĆ³ch die sukkel geworden die hij altijd wilde worden. ā€œIk heb een mooi huisje, een geweldige vrouw, een prachtig kind en zelfs een hond. En je wil niet weten hoe trots ik daarop ben, want ik heb er hard voor gewerkt.ā€

Kurt heeft in die tijd als geen ander ervaren hoe het is om exclusie te ervaren. Zijn omgeving zag jarenlang dat het niet goed met hem ging, maar niemand ging Ć©cht het gesprek met hem aan. “Het was makkelijker voor mensen om me in een hokje te stoppen, het hokje van de ‘gekke Kurt die altijd in was voor een feestje’. Bekijk het zo: als je een been breekt, dan krijg je steun in de vorm een arm om je heen en krukken. Als jouw brein of ziel gebroken is, vinden mensen je ineens eng, want je bent dan de diagnose en niet meer de persoon erachter.”

Dat merkt Kurt elke dag in zijn baan als ervaringsdeskundige bij de GGZ. “Ik heb cliĆ«nten gehad met wie het echt heel slecht ging, met wie ik nu, jaren later, gewoon samenwerk. We kunnen zoveel van elkaar leren, zeker van de meest complexe personen. Die hebben vaak de mooiste zielen.”

Kurt hoort bij de Club van Roosendaal.
De club waar jij ook bij hoort.

"Als je ziel gebroken is, vinden mensen jou ineens eng"