Teun

Teun kwam er een paar jaar geleden voor uit dat die non-binair is, wat betekent dat die zich geen jongen voelt, maar ook geen meisje. “Ik hoor vaak dat mensen zeggen: ‘Ja hallo, het is het een of het ander, er zit niks tussenin’. Maar voor mij is dat dus niet zo, ik voel me geen van beide en dat vind ik prima zo. Misschien ben ik wel transgender, maar voor nu voelt dit als de juiste keuze. Wat anderen daarvan denken, dat boeit me niks meer.”

Teun’s keuze maakte veel los, niet alleen bij diens ouders maar bij diens gehele omgeving. Diens ouders vinden het nog steeds complex, maar doen hard hun best om Teun’s wensen te omarmen. Echter, de vrienden die Teun destijds had, heeft die nu niet meer. “Ik liep een beetje met hen mee, en het waren eigenlijk niet eens echte vrienden. Zeker toen steeds meer duidelijk werd dat ik me non-binair voelde, begonnen ze zich anders te gedragen. Lelijker, minder aardig. Gelukkig heb ik hen achter me gelaten en heb ik nieuwe vrienden gevonden die me accepteren voor wie ik ben, zij zien me wél als persoon en kijken niet naar mijn geaardheid of gender.” Volgens Teun ligt daar precies het probleem: mensen hebben angst of schrik voor het onbekende en willen vasthouden aan het bekende. Want Teun is nog steeds Teun, dat is nooit veranderd. “Mensen hebben meer info nodig over wat deze [LHBTIQ+] community precies betekent en of het zo schadelijk is als dat er gedacht wordt. Want ik kan je vertellen, dat is het niet.”

Dat Teun onlosmakelijk verbonden is aan het spelen van games, is niet voor niks: in de lastige tijden, kon die zich door middel van gamen afsluiten van de echte wereld en voor een paar uur ontsnappen aan het verdriet dat die voelde. “Ik wilde weg van de buitenwereld, ik wilde het niet horen. Als ik me dan beangstigd voelde of gewoon niet blij, ging ik gamen om dingen te vergeten, om die problemen even weg te kunnen leggen.” Zo kon die zich, al was het maar voor heel even, focussen op de ‘gamewereld’, wat Teun veel rust heeft gebracht. Het spelen van die games plus het krijgen van nieuwe vrienden die Teun zien voor wie die is, heeft ervoor gezorgd dat Teun zich weer lekker in diens vel voelt. “Ik heb mensen om me heen die om me geven en van me houden, dus ik zou wel zeggen dat ik gelukkig ben nu, ja.”

Teun hoort bij de Club van Roosendaal.
De club waar jij ook bij hoort.